Clearwater

We zitten midden in het waterval gebied. Dat is natuurlijk ook de reden dat de ANWB ons hierheen gestuurd heeft. Wat wij niet wisten, waar we overheen gelezen hadden, is het gegeven dat het hier stikt van de muskieten. Een ware plaag. Gelukkig had Betsy in Jasper Muskol gehaald. Dat komt nu goed van pas. We smeren, spuiten, ons helemaal in maar toch op alle plekken die niet (voldoende) geraakt zijn worden we lek gestoken. Desnoods dwars door de kleding heen. Op de camping krijgen we een kaartje met de woorden: daar zijn de watervallen en er zijn enkele leuke wandelingen in de buurt. Het hoogtepunt het Clearwater Lake met daarbij een klein restaurantje met overheerlijke verse producten waaronder verse forel. Een aanlokkelijk idee toch. Klein maartje: de weg erheen gaat wel over 24 kilometer onverharde, dirt road. Ons servies rammelt in de kast(en). Bij de eerste stop, Helmckens Falls is het niet druk (qua mensen, ontzettend druk qua muskieten.) We staan meer te zwaaien als te genieten. De Fall is overigens wel erg mooi. Er zijn twee uitkijkpunten, Een aan de top (waar we nu staan) een via en een omweg (dirtroad) en een trail. We nemen ons voor die op de terugweg te pakken. Anders blijven we immers heen en weer rijden. De volgende stop is Alice Lake en Ray Farm. Daar hoort een wandeling rondom het meer bij. Vol goede moed – ondanks de muskieten- beginnen we. Ja je raadt het al. We beginnen maar maken de wandeling niet af. Het pad loopt over een smal bospad en na 20 minuten begint het te bliksemen en te donderen.

Betsy heeft het al niet op de muskieten (ik ook niet) en al helemaal niet op onweer in vreemde bossen.

We zitten midden tussen bergen en het onweer zou best eens een poos(je) kunnen blijven hangen. Terug naar de auto. We zijn halverwege het Clearwater Lake.

Gaan we door of niet. En de muggen en het weer maken dat we op onze schreden, nou ja schreden, terugkeren. We hobbelen terug naar de ‘vaste’ weg. Wat nu zei Pietje Cru. Omdat we al een paar dagen geen internet hebben gaan we terug naar Clearwater (54 km). Naar het visitors point. Daar kunnen we besluiten wat we verder met de dag gaan doen en ons logboek bijwerken. Zo gezegd zo gedaan. In Clearwater ook weer ff aangewipt bij Strawberry Mousse. Heerlijke koffie met brownies en cranberry koeken. Het regent nog steeds. We besluiten terug te rijden naar de River Safari bij Blue River. Vanochtend hoorden wij van Maarten en Ingrid dat die daar de dag ervoor, toen kwamen we er langs rijden, geweest zijn. Een tocht op het meer op zoek naar de beer. Dat lijkt ons ook wel wat. Bij het visitors Center krijgen we een kortingscoupon van $ 10,00 dat dat ook iets zegt van de prijs van het ticket hadden we -nog- niet door. We komen iets voor 16:00 uur daar aan. Kunnen mee met de laatste tocht om 17:00 uur. Wij blijken de enige te zijn voor dit trip. We hebben een boot en een gids voor onszelf. Mooi. Jammer genoeg zien wij maar 1 beer. De gids ziet de beren beter, eerder, dan wij. Ik krijg hem niet eens op de foto. Het meer, de stilte, is wel groots. Maar ja daar gingen we eigenlijk niet voor. Het is wel mijmeren op het water.

Volgende week 17 jaar getrouwd. Toen zaten we in Nederland op een bootje op het water. Nu in Canada. Het kan verkeren.

Ons gesprek komt automatisch op de afgelopen tijd, op wonen, werken, pensioen, vakanties, bridge, kinderen en natuurlijk op Hayley. Dat die een nieuwe dimensie toevoegt aan ons leven.

We hebben het wel eens gehad over verhuizen naar Eindhoven maar dat krijgt nu een andere, diepere, betekenis.

Is verhuizen nu wel een optie?

In 2005 wat dat het niet. Ik heb toen we een keer gesolliciteerd bij GGz Eindhoven maar werd toen 2de. Daarmee was dat hoofdstuk afgesloten.

Is het nu wel een optie? En zo ja is dat een reële optie?

Wat als Evelien over een poosje uit Eindhoven vertrekt?

Wat moeten we met Bridgeles Nijmegen.

Wat is ons huis waard?

Allemaal vragen, antwoorden komen – net zoals altijd- in de loop van de tijd. Het is alleen de kunst om er onze eigen antwoorden er uit te vissen.

Af te gaan op wat wij willen, op onze toekomst natuurlijk in gezamenlijkheid met onze -directe- omgeving, familie. We hebben nog ff tijd om daarover na te denken. Gespreksstof genoeg. Tegen 20:45 komen we terug op de camping. We hebben dan we boodschappen gedaan en onderweg veel regen en veel regenwolken gehad.

We kletsen nog ff bij met Jack & Tineke. Gezellig.