Van Kingman naar Grand Canyon

Had ik het er gister nog over om terug te gaan naar R66. Het kan niet beter: Kingman ligt op/aan de R66. De voorbereiding was dus ook niet alles maar het gezonde portie dagelijks geluk doet een hele boel en die gezondheid was ineens niet zo zoals ik die bedacht had, scheelt toch wel in het tijd nemen voor de voorbereiding. Vandaag om 10.00 uur bij het R66 museum in Kingman. Een aardige juf (oudere dame , w.s. een vrijwilligster), vertelt dat je boven de 60 korting krijgt. Ik dus wel Betsy (nog) niet. Zij had hier morgen moeten komen, was de vlag vast uitgegaan!. Het grootste gedeelte gaat natuurlijk over de aanleg , de ideeën die daarbij waren en de praktijk. Veel tegenslagen, maar uiteindelijk een mooi en goed resultaat: eind goed al goed. Waar wij ( of is het toch gewoon ik) in geïnteresseerd zijn is de jaren 50 en verder. ‘Onze’ nostalgie. Ook die is gelukkig ruim vertegenwoordigd. Mooie auto’s, knallende kleuren, ‘onschuld’. In het winkeltje koop ik speelkaarten van R66 en een magneetje voor op het planbord van het werk. Kunnen ze me gemakkelijk terugvinden straks. Dan toch een principiële keuze: - ff aan in Hackberry (daar staat een in stand gehouden benzinestation /restaurant dat fameus is (25 mijl heen) en dan doorrijden via de R66 naar de Grand Canyon. Het doel van onze reis. - De snelweg Highway 40 nemen en binnen 3 uur in de Grand Canyon zijn. We kiezen voor het eerste. Gaan naar Hackberry. Een echt oud benzinestation, talloze motoren (Harley’s natuurlijk) voor de deur. Binnen een impressie van hoe het was maar vooral een verkooppunt van R66 souvenirs. Daar doe ik dus aan mee. Koop een petje (heb mijn net gekochte hoed in het vorige hotel laten liggen). Ook een manier om de Amerikaanse economie te sponsoren.

De toiletten zijn een bezoekje waard. Wij waren gewaarschuwd maar dit..

Vervolgens door tot Grand Canyon Caverns. Een hapje eten kan geen kwaad dachten we: het is intussen 13.00uur. Valt dat ff tegen. Na Hackberry.

Niets te doen. Een worstje op de barbecue met een koud broodje. Gewoon jammer. We besluiten de R66 niet verder te volgen.

Nemen de afslag bij Seligman en gaan alsnog via de Highway 40 . Stug de R66 volgen kost immers ruim 6 uur. Via HW40 is het 2 uur Makkelijke keuze toch.

Vlak voor Grand Canyon doen we boodschappen in een zeer groot een luxe winkel. Alsof we in Frankrijk zijn. Alles (delicatessen) is er wij kopen slechts bescheiden in. Rond 16.30 checken we in bij de Grand Canyon. Onze cabin ligt dicht bij de Rim. De meiden zijn er nog niet. Mooi tijd om dit dagboek ff bij te werken.

Betsy ligt intussen bij te komen van de reis, de pollen, de spanning. Vanavond met de kinderen een wandeling langs de Canyon. kletsen, borreltje, gezellig Morgen : Betsy 60 Groot feest, wie weet wat waar en hoe ??